«-Νά λές: οὐρανός˙ κι ἄς μὴν εἶναι»

«-Νά λές: οὐρανός˙ κι ἄς μὴν εἶναι»

Γ.Ρίτσος

Με Θέα το καθαρό της θάλασσας και συντροφιά ένα καλό μου φίλο όνειρα κάνουμε και σχέδια απέραντα σαν το γαλάζιο του αιγαίου, αναμνήσεις από παλιές καλές εποχές
που εξιδανικεύσαμε με το πέρασμα του χρόνου, ανάλαφρες κουβεντούλες με μια εσάνς φιλοσοφικής διάθεσης χαρίζουν στην μέρα μας μια υπέροχη συναισθηματική ευεξία!
"Κάδρο" σε αυτή την ειδυλλιακή εικόνα ο λαμπερός Ήλιος που τόσο γενναιόδωρα στέκεται από πάνω μας σαν να είναι σταθερός φίλος.

-«Εμείς καλά είμαστε, δόξα τω θεό! Η μοίρα μας θέλησε να φέρει όλα τα αγαθά
του κόσμου στα πόδια μας με ιδιαίτερη ευκολία!Το παιδί που ζει στον πρώτο όροφο μιας τσιμεντένιας γκρίζας πολυκατοικίας σκέφτομαι .
Αυτό δεν έχει θέα. Του την έκλεψαν για μια αναγκαία αντιπαροχή.
Χωρίς να το ρωτήσουν. Καμμία επιλογή δεν είχε.»

-«Τουλάχιστον η ανθρώπινη του φαντασία τον κάνει να πλάθει το όνειρο στο μυαλό του. Το γαλάζιο βρίσκεται μέσα στην ψυχή του ελπίζοντας κάποια στιγμή να το
ζήσει και στην πραγματικότητα. Η επίκτητη ικανότητα του θα τον βοηθήσει σε αυτό .»

-«Αισιόδοξη σκέψη» είπα και συμφώνησα.

Το γκρίζο όμως θα παραμείνει αναλλοίωτο βίωμα στη ματιά του…