Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Καί το όνομα αυτού...έρως!


Έλα τώρα μην κάνεις σαν παιδί…

Ήξερες κατά βάθος ότι θα σου συμβεί κι αυτό κάποια στιγμή!Το ήθελες, το περίμενες, το αναζητούσες και να τώρα που σου δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσεις κι από κοντά. Και για τα καλά μάλιστα! Ναι ναι φίλε μου και μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ!Για εκείνο το φτερωτό άγγελο σου μιλάω για να στο πώ πιο ξεκάθαρα.

Εκείνο που σου χουν περιγράψει διάφοροι φίλοι και γνωστοί για να έχεις μια γενική εικόνα του τι επρόκειτο να συναντήσεις  όταν θα σου συμβεί κι εσύ αντιδρούσες πότε ειρωνικά  και πότε γελούσες τόσο αθώα και  παιδικά με τις  παραστατικές περιγραφές τους σαν να σου διάβαζαν αποσπάσματα αριστοφανικής κωμωδίας που τόσο απολαμβάνεις σε κάθε ευκαιρία!

 Έλα όμως που στην ζωή αυτή ότι κοροϊδεύεις το λούζεσαι και αυτή τη φορά έτυχε να πέσει σε εσένα ο κλήρος.

 Ναι για εκείνο το φτερωτό αγγελάκι σου μιλάω, εκείνο που στέκεσαι απέναντι του σαν υπερόπτης γόης  χαρακτηρίζοντας το άλλοτε χοντρό, άλλοτε ελαφρύ σαν γαλάζιο συννεφάκι κι άλλοτε σαν μια αρρώστια του ανθρώπινου νου!Που ισχυρίζεσαι ότι συμβαίνει μόνο σε τρελούς ρομαντικούς μιας άλλης εποχής .Α! Και στους αργόσχολους .Τί? Δεν έχεις χρόνο για τέτοια? 

Νομίζεις θα σου ζητήσει πίστωση χρόνου?Σε πληροφορώ λοιπόν ότι είναι  λιγότερο διαλλακτικό και κατανοητικό από το σκληρό αφεντικό σου, λιγότερο ελαστικό από το ωράριο της εργασίας σου και Χρειάζεται πολύ  περισσότερη υπομονή για να το διασχίσεις, πιο πολύ και από το καθημερινό πρωινό μποτιλιάρισμα στους δρόμους.

 Έχεις αναστατωθεί. Έχεις αλλάξει και το ξέρεις. Κρύβεσαι από αυτό, από τον εαυτό σου και τους γύρω σου για να μην σε καταλάβουν. Το χεις όμως παντού πάνω σου!Στο σώμα. στο βλέμμα .σε όλη σου τη συμπεριφορά  και την ενέργεια που εκπέμπεις και φαίνεσαι από χιλιόμετρα! Κοίτα τώρα που γελάνε αυτοί μαζί σου!Τι πας να κρύψεις και τι είναι αυτό που σε φοβίζει τόσο πολύ?

Μη το φοβάσαι. Έχει να σου δώσει  τόσα καλά ακόμα κι αν καταλήξει σε ένα άδοξο τέλος. Άντε το πολύ-πολύ να σου αφήσει κανένα κουσουράκι.Μη φοβάσαι σου λέω κανείς δεν πεθαίνει στις μέρες μας από αυτή τη ριμάδα την αρρώστια. Πιο πολλές πιθανότητες έχεις να πας από ανακοπή πάρα από αυτό το καρδιοχτύπι.

Έλα δεν θα χρησιμοποιήσω αλλά επιχειρήματα  για να σε πείσω.Αρκετά προσπάθησα για αυτό και πρέπει να του δώσω λίγο χώρο. Αυτό θα σε πείσει, είμαι σίγουρος. Άκου Η  πόρτα χτυπάει. Δεν θα την ανοίξεις? Αφού ξέρεις ποίος είναι και φόρεσες τα καλά σου για να τον υποδεχθείς!Άκου με και Άνοιξε την πόρτα.

 Τι? Άνοιξες κιόλας?


Δεν υπάρχουν σχόλια: