Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Ενα δώρο για σένα


Γιορτές πλησιάζουν και είναι πιο κοντά απ' ότι πιστεύω.
Και τι γιορτές! Χριστούγεννα! Μέρες αργίας, ανάπαυσης και διασκέδασης!
Ευκαιρία για όλους, ευκαιρία για μένα να συναντήσω και να έρθω πιο κοντά με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Γονείς, αδέλφια, φίλους μιας και οι περισσότεροι παίρνουν άδεια από τις δουλειές τους αυτόν τον καιρό.
Επίσης μια καλή ευκαιρία να οργανωθώ και να βάλω νέους στόχους με το νέο έτος τώρα που λίγο-πολύ όλοι είμαστε πιο χαλαροί μέσα στο διάχυτο πνεύμα αισιοδοξίας και χαράς.Να ευχηθώ και να μου ευχηθούν.Καλύτερες μέρες, καλύτερη δουλειά, καλύτερες σχέσεις και ελπίδες για το αύριο.
Ελπίδες για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, της Τρόικα, των γερμανών του κόσμου εν γένει.
Τα προβλήματα παραμένουν ως έχουν άλλα όλα αυτά παραχωρούν για λίγες μέρες την θέση τους στην αμπαλαρισμένη με φώτα, παιχνίδια και πράσινα έλατα πόλη.
Να ‘χε και λίγο χιόνι στην Αθήνα θα ήταν ακόμα πιο ειδυλλιακό το τοπίο.

Για τα παιδιά αυτές οι μέρες είναι η καλύτερη τους .Κλείνουν τα σχολεία, μειώνονται τα φροντιστήρια, διαβάζουν ελάχιστα η και καθόλου μιας και οι γονείς δεν ανησυχούν ιδιαίτερα για την απόδοση τους αφού το σχολικό έτος είναι ακόμα στην αρχή και παίρνουν δώρα, ανεβαίνουν στα πολύχρωμα όλο χάρη περιστρεφόμενα καρουζέλ και μερικά από αυτά μπαίνουν στο λεκτικό παιχνίδι με τους μεγαλύτερους για το αν η όχι η ύπαρξη του αι-Βασίλη είναι υπαρκτή. Ένα βασικό πρόσωπο των ημερών αυτών και πολλοί αυτοί που τον υποδύονται.

Οι ενήλικες πάλι έχουν άλλους προβληματισμούς για το που θα περάσουν τις γιορτινές μέρες . Πόλη η χωριό? Η μήπως εξωτερικό κάπου στην Ευρώπη? Λονδίνο, Παρίσι η Αυστρία?
Τα δελεαστικά πακέτα προσφορών που διαφημίζονται έντονως από τα τουριστικά πρακτορείa είναι μια καλή αφορμή για τέτοιου είδους συζητήσεις.

Εμένα πάλι ο άμεσος προβληματισμός μου είναι άλλος! Δώρα ,Δώρα, Δώρα!
Για τους γονείς, τα αδέλφια, τους φίλους, τον προϊστάμενο.
Εν μέσω οικονομικής κρίσης πρέπει να επιλέξω δώρο για να ικανοποιήσω τους κοντινούς μου ανθρώπους αλλά και να καλύψω και να επικαλύψω τις κοινωνικό-επαγγελματικές υποχρεώσεις μου με λίγη από τη χρυσόσκονη των ημερών παίρνοντας δώρα και δωράκια παντός είδους σύμφωνα με το γούστο μου αλλά και την τσέπη μου.
Με Γνώμονα την αξία που έχουν οι άλλοι στη ζωή μου αλλά και την οικονομική δυνατότητα μου. Έλα όμως που το γούστο μου σπανίως συμβαδίζει με αυτή την τσέπη τη ριμάδα.
Και τι να επικαλεστείς! Την οικονομική κρίση? Όλα κι όλα. Αυτά δεν γίνονται!
Στα δώρα πρέπει να είναι κανείς large για να μην παρεξηγηθεί.
Oι συμβολισμοί είναι απλώς δικαιολογίες και το μόνο που βαριέμαι είναι αυτό.
Μάλλον θα τα σκάσω και φέτος καταλήγω αλλά δεν πειράζει στο κάτω-κάτω θα κάνω μερικούς ανθρώπους χαρούμενους έστω και για λίγο.

Και για σένα? Τι δώρο να διαλέξω?
Φαντάζει λίγο εκείνο το κασμιρένιο πουλόβερ που είδα τις προάλλες
μπροστά σε αυτό που νιώθω…