Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

του ονείρου



Αιθέρια σαν καρυάτιδα
Εικόνα του ονείρου
έλα και πάρε την ασχήμια
της ζωής
τον εφιάλτη μακριά

Έλα και σκόρπισε χαρά
αυτός ο προορισμός σου
αυτό είναι το τάμα σου
η ζωή σου το έχει ορίσει

Παίξε με τα αραχνοΰφαντα φτερά σου
μετάξι κεντημένο πάνω στου κορμιού
σου τον ταφτά, κορμί περήφανο αυτό
που με περίσσια χάρη τον έρωτα σκορπίζει

μην στέκεσαι ακίνητη αέναη ομορφιά
του θηλυκού το πρότυπο
εσύ το χεις ορίσει
μείνε στο όνειρο
πολλοί να σε χορτάσουν

σ αυτούς που στο
ξημέρωμα
άγια εικόνα θα χεις μείνει

στους λίγους που θα προλάβουν να πιστέψουν
ότι υπάρχεις

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΣΤΙΧΟΥ...

Ζητείται ταλαντούχος μουσικός για μελοποίηση τών παρακάτω στίχων:


ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΙΣΟ


Γύρισα και κοίταξα στον χρόνο το όνειρο
Και πίστεψα πως άφησα το παρελθόν μισό

Με εφήμερα κι ανούσια που είχα στο μυαλό
Μα νόμιζα πως άφησα το παρελθόν μισό


Τώρα ζώ το όνειρο
Η αγάπη έχει λογική
Στο τώρα είναι το αύριο
Στο τώρα η στιγμή

Τώρα ζώ το όνειρο
Που έφτιαξα για μας
Στο τώρα είναι το αύριο, το ξέρω μ αγαπάς


Γύρισα και κοίταξα το παρελθόν μισό
Ιδανικά κι ανάξια αυτά που αγαπώ

Στα δάκρυα στους έρωτες που είχα στο μυαλό
Μα εγώ να ξέρεις πως πολύ-πολύ σ ευχαριστώ



Τώρα ζω το όνειρο
Η αγάπη έχει λογική
Στο τώρα είναι το αύριο
Στο τώρα η στιγμή

Τώρα ζω το όνειρο
Που έφτιαξα για μας
Στο τώρα είναι το αύριο, το ξέρω μ αγαπάς



Γύρισα και κοίταξα το παρελθόν μισό
Ιδανικά κι ανάξια αυτά που αγαπώ

ΑΠΟΡΙΕΣ...

Καλησπέρα σε όλους!

Πραγματικά δεν γνωριζώ τί είναι αυτό που με παρακίνησε στο να ξεκινήσω την δημιουργία του προσωπικού μου blog με αυτόν τον όχι και τόσο πρωτότυπο τίτλο!

Αρχή του παραμυθιού ...καλησπέρα σας!

Αυτό που θυμάμαι σχετικά με αυτόν τον τίτλο είναι ότι ετσι ξεκινούσε ένα ποίημα που είχα διδαχτεί στο σχολείο στο μάθημα "κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας" 'ενα βιβλίο  χρώματος καφέ στο εξώφυλλο  με  ζωγραφισμένα κάτι λουλουδάκια που μου φαίνονταν λίγο μαραμένα ...δεν ξέρω αν ήταν προχειροδουλεία η μια ακόμα τάχα μου "εικαστική παρέμβαση"...απλά ήταν κι αυτή μια απορία!

Εκείνη την εποχή είχε βγεί και στις κινηματογραφικές αίθουσες και μια ταινία του Gus Van Sant το "My Own Private Idaho" και η ταινία ξεκινούσε με τον ίδιο τίτλο!

Αναρωτιόμουν αν ο σκηνοθέτης η ο σεναριογράφος της ταινίας είχε "εμπνευστει" απο το ελληνικό κείμενο που είχαμε μάθει στο σχολείο...

Την απάντηση δεν την έμαθα ποτέ αλλά θυμάμαι σαν να ηταν χθές την ταινία ...και το κείμενο μα προπαντώς τον τίτλο!

Νά λοιπόν που ο τίτλος αυτος μου φάνηκε χρήσιμος...

Ποτέ εξ΄αλλου δεν τα πήγαινα καλά με τις "καινούριες γνωριμίες" ακόμα και με αυτές που γίνονται μέσω chat-blogs και ίντερνετ γενικότερα...

Επίσης δεν είμαι ακόμα σίγουρος τί είναι αυτό που με παρακίνησε να ξεκινήσω την δημιουργία ενός ιστολογίου.Τί μπορεί να ειναί αυτό που έχω να πώ και δεν έχει πεί ακόμα κανένας?Τί μπορεί να είναι αυτό που θα "τραβήξει"την προσοχή του αναγνώστη?

Απορίες....

Προς το παρόν το αντιμετωπίζω ως ενα προσωπικό τρόπο έκφρασης!